bonsoir =)

Bloğum seni ihmal ediyorum farkındayım ama, sana yazmasam da içimden seninle konuşur oldum bunu da bil lütfen. Son zamanlarda içimde biriktirip öyle içimdekileri boşaltasım var sana. Bi de koştur koştur bir haller içine girdim yaşasın ki =)

Geçen hafta Fransızca'ya başladım artık. Kurs inanılmaz hızlı gidiyor. Hatta hocaya dayanamayıp dedim ki ben 19-20 şubatta İstanbul'da olucam, sizin işlediğiniz kısımları ben nasıl telafi ederim bilemiyorum. Özel ders vereceklermiş ama aynı hoca vermeyeceği için dersi, işlenen kısımları yakalamam çok zor olacak zira hoca kitabı pek takip etmiyor. Neyse ya zaten bende başka kitaplar da var. Oturur kendi kendimi geliştirmeye çalışırım artık napalım =)  Yani yeniden kendime çalışacak bi konu buldum iflah olamıyorum.

Bugün ölüyordum ben blog! Ciddi ciddi ölüyordum ve son anda kıl payı kurtuldum. Yüzüm asıldı inan bana. Bi de işin ilginç yanı şu ki, bugün durup durup gözümün önüne hep bana araba çarpması sahnesi geliyordu, ben de noluyoruz ya diye geçiştiriyordum hep bu sahneleri. Sonra eve gelene kadar Kızılay'da falan atlattım mesela hatta o dokundu da sağ bacağıma ama önemli bişey olmadı, sonra da evin önünde gidiyodum kim vurduya =)  Hatta olaya tanık olanlar karşı kaldırımdan bağırmaya başladılar önüne baksana be adam diye. Trajikomik kısmı da şuydu ki, araçlara kırmızı ışık yanıyordu ve yaya geçidindeydik =)  Neyse ki ucuz atlattım ;)

Bazı arkadaşlarımın blogları var ve sürekli yazdıklarını okuyorum. Ama biri var ki, birden fazla bloğu olan biri, bu işi abarttı artık bence. Bloğuna yazdıklarını okudukça artık o arkadaşımı tanıyamaz bir hale geldim. Çok değişti ve sürekli kendini birilerine kanıtlama derdinde sanki. Beni çok rahatsız eden tavırlar içine girdi. Sürekli birilerinin bir şeylerini eleştirip kendinde böyle şeylerin olmadığını dile getirip duruyor. Artık bloğu bunlarla dolup taştı. Kusmak istemiyorum...

Kendime dün atkı ördüm. İki günde bitirdim. Zaten iki çile ip almıştım, çantamın rengine uygun bir renkti böyle gri - lacivert karışımı bi renk. Çok da güzel oldu valla ellerime sağlık =)  Gönül isterdi ki "başkalarına da" örebileydim bi atkı ahahah. Son günlerde güzel duygular içine gark ettim. Kendimi böyle hissetmeyeli, hatta birilerine karşı böyle hissetmeyeli çok uzun zaman olmuştu. Henüz ortada kesin bir şeyler yok ama olacağa benziyor açıkçası ama ne onun acelesi var, ne de benim. Böyle olması da işi güzel yapan en büyük etkenlerden biri sanırım. Bir daha böyle şeyleri yaşamam heralde diye düşünüyordum ama, çekim yasasına inancım gitgide artıyor =)

Dün Umut bana çok sevdiği bir kitaptan aldı. Okumaya başlamak için sabırsızlanıyorum. Meleklerle Yaşamak... Şimdiden bir sürü işareti aldım bile =)