30 Aralık 2010 Perşembe

Jingle Bells!

Merhabaaa =)

Yarın öğlen Sakarya'ya yolculuğum. Bu  yüzden de şimdiden yazıyorum sana. Bikaç gün yokum yani anlayacağın. Yeni yıla teyzemlerle, anneannemle giricem =)  Buradan giderken herkese birer kırmızı don alacaktım ama hiç vaktim olmadı malesef. Belki yarın öğle arası bulursam alırım. Yarın bi de şirkette yılbaşı çekilişiyle aldığımız hediyelerimizi vericez birbirimize. Çok helecanlı =)  Umarım "şey" aldığım hediyesini beğenir hehehe. (Söyleyemiyorum çünkü belki Simin okur hediyeler verilmeden daha :P  Daha sonra sonuçları yazarım nasılsa buraya.)
Şimdi hani biz genelde kendimizi temiz ve ferah hissetmek için basit şeyler yaparız gün içinde di mi? Mesela dışardan eve geldiğimizde elimizi yüzümüzü yıkarız, üzerimizi değiştiririz ohh mis gibi hissederiz ya da yeme alışkanlığımızı değiştiririz ve vücudumuzu daha dinç, daha temiz hissederiz. Peki vücudumuzun dışını böyle temizliyoruz da, neden beynimizi de temizlemiyoruz di mi? Ben son günlerdeki bu özlediğim mutluluğu, rahatlığı bu şekilde sağladım kendimde. Bugün de Umut bana bir yazı yolladı yine bu konuyla ilgili. Az sonra onu da aynen buraya ayrı bir başlıkla aktarıcam. 

Aslında bütün kitaplar, bütün yöntemler aynı şeylerden bahsediyor aşağı yukarı. Olay kısaca şu ki; kendini hem bedenen hem de zihnen sağlıklı hissetmek istiyorsan, hayatın sana getirdiği bazı yükleri artık beyninin tozlanmış raflarından yavaş yavaş temizlemelisin. Bunu yapabilmek için de hem geçmişindeki seni üzen insanları affetmelisin, hem de kendini affetmelisin. Ha o temizlik o kadar kolay mı oluyor? Tabi ki hayır. İlk önce buna gerçekten hazır olmalısın. Peki ben ne zaman hazır olucam? Bunu da bilemezsin bence. Sadece gerektiği zamanda. Ama bu süreyi kısaltmak senin elinde. Azmedeksin başka yolu yok. Sürekli okuyup bu konularda bilgi birikimi yapacaksın ki, zamanı geldiğinde kendindeki akıl almaz değişime sen de şaşıp kal. 

Yazıma süper bir şarkıyla son veriyorum. Herkes 2011'de mutlu olsun istiyorum. Herkes ama! Dostlarım da düşmanlarım da. Ben herkesi seviyorum. Beni üzen insanlar olmasaydı ben şu anki Duygu olamazdım çünkü. Onların katkısı daha fazladır hayatımda bu bi gerçek. Yara alarak daha iyi öğrenir insan çoğu şeyi. Hatalarımdan dersler çıkardım, bir daha aynı hataları yapmamaya çalıştım hep. Eğer tarih tekerrür ediyorsa, demek ki ben yine aynı hatalara düşüyorumdur diye düşünerek durumu hemen kontrol altına almayı da öğrendim. Ben 2011'de çok ama çok mutlu olucam bundan adım gibi eminim. Benim hayatımda olacak ya da olmayacak herkes için de iyi dilekler sunuyorum =)  


0 yorum:

Yorum Gönder